وای از ذیحجه ی امسال و حج عارفان

صحنه ی تکرارعاشورا به دست رهزنان

صبح روز عیدقربان خواست قربانی کند

پورسلمان سعودی بهر خویش و همرهان

دید صحرای منا لبریز از مرد و زن است

در پی اجرای فرمان خدا ،  پیر وجوان

دست هر یک مشت محکم در میان مشت ، سنگ

تا که شیطان را نماید سنگسار آن حاجیان

چون که شیطان بزرگش بود استاد این پسر

برنتابید آنچه می دید اندر آن جمع روان

گفت با شیطان : که قربانی کنم چندین هزار-

بهر تو من جای قربان دگر زین دشمنان

بس پسندید این سخن شیطان و گفتش مرحبا

از ملک سلمان چنین نسلی برآید ! ، جان جان

پس پسر از بهر تشریفات خود دستور داد

بسته گردد راه حجاج و روان شد کاروان

کاروان می رفت اما میهمانان خدا

روی هم می ریخت از هرسو چنان برگ خزان

تشنه جان دادند در آن روزعید آن جمع پاک

در حریم امن ، پیش چشم هیز کرکسان

کربلا تکرار شد یک بار دیگر در منا

ای دریغ از جرعه ی آبی به آن لب تشنگان

راه را بستند بر احرام پوشان خدا

کاش حرمت در حرم میماند بهر میهمان

شد عزا عید مسلمانان ، ز اولاد یهود

بارالها ریشه کَن کُن نسل شان را زین جهان